وضعیت منطقه ای میان واشنتگتن و تهران بیش از هر زمان جمهوری اسلامی را به جنگ دیگری نزدیکتر کرده. آزمایشهای نطامی سریع و موثر بر جمهوری اسلامی در سوریه توسط اسراییل و سکوت ایران و متحد آن روسیه می رود تا در داخل مرزهای ایران تکرار شود. به نظر میرسد دولت امریکا در تدارک جنگی برق آسا، بدون اخطار قبلی و بدون نیاز به تصویب قانونی از سوی کنگره امریکا می باشد. بزرگترین شاهراه صدور نفت در جایی قرار دارد که ناوها و کشتی های امریکا و قایقهای نظامی سپاه پاسداران و واحد عملیاتی قدس هر دو در آنجا مستقر هستند اما در سوریه رژیم ایران مهمترین سرمایه گذاری سیاسی و نظامی خود را پس از ضربات پی در پی اسراییل و محدود شدن دایره مانورش از دست داده است جنگ با ایران ممکن است در ابتدا بسیار پر هزینه باشد اما جمهوری اسلامی از نظر نظامی و اقتصادی قادر به ادامه آن نخواهد بود متاسفانه در همان ساعات اول کلیه زیرساختهای ایران، مراکز فرماندهی و مخابراتی ایران و همینطور مراکز اتمی از بین خواهند رفت. بسیاری بر این عقیده هستند که همزمان ملت ایران به خیابانها سرازیر خواهند شد و به سرنگونی رژیم منجر خواهد گردید. کشورهای منطقه بویژه شورای همکاریهای خلیج فارس خواهان جنگ نیستند زیرا هرگونه واکنشی از سوی حکومت ایران مسلماً خساراتی به کشورهای عربی نزدیک به ایران بویژه امارت متحده عربی و عربستان سعودی خواهد زد. البته ایران فقط با موشک می تواند واکنش نشان دهد و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس با پیشرفته ترین
سیستم پدافند دفاع موشکی پاتریوت مجهزند . کویت، بحرین و قطر نیز دارای قراردادهای دفاع مشترک با امریکا هستند. احتمال دارد ایران از طریق هسته های تروریستی اقداماتی در کشورهای شورای همکاریهای خلیج فارس انجام دهد.
گروه وحدت ملی ایرانیان اروپا – مرکزیت هامبورگ، هر گونه در گیری نظامی را صلاح ایران و ایرانی نمی داند و بار دیگر به ملت ایران و اپوزیسون مخالف نظام جمهوری اسلامی این توجه را میدهد که در نبود یک آلترناتیو جایگزین، رهبری ملی و شجاع و دلیر، تشکیلات فراگیر که اداره دوران گذار را نماید و یک استراتژی ملی در دوران گذار حمله نظامی امریکا به ایران، جز آنکه هرج و مرج سیاسی و اجتماعی و خدشه دار نمودن یکپارچگی و تمامیت ارضی ایران را نماید، حاصلی دیگر نخواهد داشت. بهار عربی و کشورهایی مانند سوریه، یمن و بویژه لیبی نمونه ای برای ما ایرانیان می باشد که دگرگونی بدون رهبری جایگزین، کشور ما را می تواند تبدیل به لیبی نماید که هنوز در جنگ و درگیر اختلافات سیاسی، نظامی و قومی می باشد. به امید آنکه در هفته های آینده همبستگی ملی میان نیروهای آزادیخواه درون و برون مرزی پدیدار و رهبری و یا شورای رهبری سریعاً بوجود آید.
زنده باد ایران و مردم ایران
زنده باد یکپارچگی و وحدت ملّی ایران
شورای عالی گروه وحدت ملی ایرانیان
اروپا – مرکزیت هامبورگ