فراخوان 15 چهره شناخته شده برای برگزاری یک رفراندوم ملّی زیر نظر سازمان ملل متحد برای تغییر مسالمت آمیز نظام حکومتی ایران زمین و تعیین نظام آینده، تازه ترین اقدام برای شکل دادن به یک نیروی جایگزین و ساختن آلترناتیوی ملی، بیرون از چارچوبهای سیاسی درون قدرت جمهوری اسلامی می باشد، این فراخوان در پی اعتراضات گسترده در بیش از 80 شهر ایران در دی ماه گذشته منتشر شده است. این فراخوان و بیانیه 15 شخصیت از حمایت قابل چشمگیری از ایرانیان درون و برون مرزی برخوردار است. این فراخوان به طور صریح و قاطع از اصلاح ناپذیری نظام جمهوری اسلامی سخن گفته است. اطلاعاتی که از داخل ایران بدست گروه وحدت ملی می رسد حکایت از آن دارد که تعداد بیشماری از اصلاح طلبان گذشته نیز اعتقاداتشان و باورهایشان به اصلاح ناپذیری نظام سوق پیدا کرده است. اگر چه فهرست امضا کنندگان تمامی نیروهای مخالف نظام را در بر نمیگیرد، اما از جمله به دلیل در کنار هم نشاندن چهره هایی با گرایشهای مختلف سیاسی و فکری، نشانده وفاق آنها بر ضرورت گذار از استبداد بطور مسالمت آمیز، پرهیز از خشونت و حمایت از رفراندوم ملی برای انتخاب نظام آینده ایران می باشد. مقاومت در برابر تغیر نظام سیاسی، آن هم از طریق رفراندوم، هم در ساختار حقیقی و هم در ساختار حقوقی قدرت در جمهوری اسلامی نهادینه شده است. گذشته از اینکه رهبران یک نظام سیاسی ناهمخوان با معیارهای رایج دموکراتیک اصولاً تمایلی به واگذاری داوطلبانه قدرت ندارند، در قانون اساسی جمهوری اسلامی هر گونه تلاشی برای تغیرات بنیادین و شاخص های آن از جمله ولایت فقیه از اساس منتفی دانسته شده است. روشن است که رهبران جمهوری اسلامی در حال حاضر مخالف هر نوع رفراندوم، چه از نوع مطرح شده 15 چهره شناخته شده و چه از نوع مطرح شده آقای حسن روحانی می باشند. اما اگر روند تحولات، اعتراضات و اختلافات درونی افزایش یابد نهایتاً نظام حاکم و رهبران آن مجبور میشوند تن به سازش داده و تسلیم شوند و اجازه دهند مردم به عنوان داور اصلی، در باره آینده ایران تصمیم بگیرند، اما تا رسیدن به آن هدف، جریانهای سیاسی طرفدار سکولار و دموکراسی و ملّی در درون و برون از مرزها می بایستی تشکیلاتی قوی از شخصیتهای ملّی و فرهیختگان بوجود آورند، تا کشتی طوفان زده را با کمترین هزینه به مقصد، که رفراندوم ملّی برای تعیین نوع نظام حکومتی می باشد هدایت نمایند. ایران آینده متعلق به کلیه ایرانیان، بویژه جوانان، این آینده سازان فردای ایران می باشد. امیدوارم دشمنان خارجی منطقه ای جمهوری اسلامی با دخالت در امور ایران یا بوجود آوردن جنگ علیه ایران به روند گذار مسالت آمیز در ایران خدشه ای و ضربه ای وارد ننمایند. در خاتمه مجدداً متذکر می گردم و این سئوال پیش می آید که آیا با در نظر گرفتن مفاد قانون اساسی جمهوری اسلامی و ایدئولوژی انعطاف ناپذیر رهبر آیا نظام و رهبریت اجازه رفراندوم ملّی و گذار از استبداد به یک نظام دمکرات و سکولار را می دهند. در غیر اینصورت خواست ملت ایران که همانا همه پرسی ملّی است با یک برخورد خشن و خونین از طرف صاحبان قدرت روبرو خواهد شد.