رابطه بین مسکو و تهران از لحاظ نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی، به یک همکاری استراتژیک رو به رشد تبدیل شده است. پوتین به طور جدی برای ساختن یک روسیه ابرقدرت تلاش می کند. پس از آنکه ترامپ در سال 2017 رئیس جمهور شد، مسکو و تهران بطور گسترده روابط خود را افزایش دادند. افزایش تنش با آمریکا و تلاش گسترده برای نفوذ در خاورمیانه، پوتین در نوامبر گذشته برای مذاکره با رهبر ایران به تهران سفر کرد و پایه اتحاد استراتژیک ایران و روسیه بنا گذاشته شد. در طول سال گدشته همکاریهای نظامی و اطلاعاتی نیز میان مسکو و تهران تشدید گردیده و سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس در همکاری های دو جانبه این کشور بویژه در سوریه نقش بسیار موثری داشته است. روسیه با در دست گرفتن ابتکار عمل نظامی، اطلاعاتی و دیپلماتیک در ماه های اخیر قصد داشت بعنوان یک قدرت هژمون منطقه ای، جنگ در سوریه را با مشارکت ایران و ترکیه وارد فاز نوینی نماید. طبق آخرین اطلاعات وضعیت جنگ در سوریه آنگونه که روسیه می خواهد پیش نمی رود. مقامات روسیه می کوشند با نزدیک کردن مواضع و منافع بعضاً متضاد ایران و ترکیه و همسوسازی آن با استراتژی کلان روسیه در سوریه در راستای حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی سوریه، حفظ بشار اسد و تغییر موارنه قوا علیه آمریکا و به نفع روسیه مقدمات ایجاد نظم و ثبات نسبی را در این کشور فراهم آورند.
روسیه تلاش می نماید:
- از فشار نظامی باقی مانده از جنگ با داعش بکاهد.
- از تشدید رقابت ژئوپولیتیکی – نظامی میان بازیگران درگیر، جلوگیری نماید.
- تبدیل فضای نظامی به فضای سیاسی برای بحران زدائی در سوریه.
روسیه در این امر کاملاً موفق نبوده است.
در خاتمه یادآوری می نمایم که روسیه و امپراطور فارس با هم در تاریخ معاصر رقیب بوده اند. روسها در طول جنگهای قرن هفده و نوزده میلادی، ایران را مجبور کردند تا کشورهایی را که در حال حاضر گرجستان، ارمنستان و آدربایجان هستند و سایر املاک در قفقاز و آسای مرکزی را به روسیه ببخشند.
اما به نظر میرسد اکنون منافع مشترک ایران و روسیه و مبارزه آنان با آمریکا در منطقه بر اختلافات آنان غلبه می کند. تقابل جدی میان آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی بر علیه روسیه، ایران و ترکیه پس از سفر نتانیاهو به آمریکا وارد فاز نوین و خطرناکی گردیده است.